Eter diizopropylowy jest bezbarwną ruchliwą cieczą o charakterystycznym eterycznym zapachu. Mieszalny z rozpuszczalnikami organicznymi. Rozpuszczalność w wodzie przy n. tak. wynosi 0,94%. Tworzy mieszaninę azeotropową zawierającą 95,5% eteru i wrzącą w 62,2°C.

Cele, do których stosuje się Eter Diizopropylowy:

• rozpuszczanie tłuszczów zwierzęcych
• rozpuszczanie olejów roślinnych i mineralnych
• rozpuszczanie żywic naturalnych i syntetycznych
• odparafinowanie olejów smarowych
• ekstrakcja w celu oddzielenia uranu od produktów jego rozszczepienia
• izolacja kwasu octowego z roztworów wodnych
• zwiększenie liczby oktanowej benzyn (przeciwstukowe)

Wpływ człowieka

Wdychane opary powodują kaszel, senność, ból gardła, ofiarę należy wyprowadzić na świeże powietrze.

W przypadku kontaktu ze skórą powoduje zaczerwienienie i wysuszenie należy zdjąć zanieczyszczoną odzież, spłukać skórę dużą ilością wody. Powtarzający się lub długotrwały kontakt ze skórą może powodować zapalenie skóry.

Jeśli dostanie się do oczu powoduje zaczerwienienie, należy przez kilka minut płukać oczy dużą ilością wody.

W każdym razie po podjętych środkach należy zwrócić się o pomoc medyczną.

Niebezpieczeństwo

Pary są cięższe od powietrza i mogą przemieszczać się po ziemi i mogą zapalić się na odległość. W wyniku wycieku, mieszania itp. mogą powstawać ładunki elektrostatyczne. Substancja łatwo tworzy wybuchowe nadtlenki, chyba że zawiera stabilizatory, które mogą wybuchnąć podczas przechowywania. Niebezpieczne zanieczyszczenie powietrza zostanie osiągnięte bardzo szybko, gdy substancja ta wyparuje w temperaturze 20 °C. Substancja może działać na ośrodkowy układ nerwowy, powodować zmętnienie świadomości.